Terug in de tijd op Erfgenamenweg 27 bij Wim en Ans Vedder

Deze keer was ik te gast in de prachtige oude Sallandse boerderij bij Wim en Ans Vedder. Wim was zo attent om Gé (Geesje) Dijk-Grolleman uit te nodigen. Gé is op deze boerderij geboren (1928) en getogen.  Deze prachtige oude boerderij ligt tussen Herfte en Wijthmen in, en is maar liefst rond de 150 jaar oud (!) Het heeft alle kenmerken van een typische Sallandse boerderij. Dat is namelijk rechthoekig en langwerpige plattegrond en een voorhuis dat dwars staat op het achterhuis. Een ander kenmerk is dat de ramen roede verdeling hebben en grote baanderdeuren in het achterhuis. Het heeft een hoog dak en lage zijkanten. Vaak had het van oorsprong een potstal.

De boerderij is een prachtige staat gebleven, met oude tegels in de schouw en oude balken aan het plafond. Het huis is dus van rond 1860 - 1870 en heeft tot nu toe zeven verschillende eigenaren gehad. De eerste eigenaar van rond 1860 was Evert Vonderman. Vervolgens kwam rond  1908 Jan Lammertsen en in 1924 kwam Harm Jan Grolleman en zijn vrouw Aaltje (Lammertsen).  

Gé vertelt dat de deel vroeger gebruikt werd voor de koeien.  Naast het huis stond een grote schuur waar eerst varkens inzaten en later werd dit voor de kippen gebruikt. 

 

 

Ook was er achter het huis grote hooiberg, daar is nu niets meer van te zien. Het achterhuis is in 1962 helemaal vervangen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                        Anton, Bertha en Ge(esje)

Rond het huis lag het land. Moeder Grolleman was een drukke vrouw, ze verloor haar man toen hij pas 51 jaar was.

Het was de tijd dat er nog geen wasmachines en drogers bestonden.

Op de boerderij werd gewerkt met paard en wagen. Ondanks het harde werken was het gelukkig ook een gezellige tijd thuis

 

Het opkamertje staat Gé nog goed bij. Daar gingen ze vanuit school eten. De pan stond op het trappetje. Heerlijk was dat! Dit opkamertje is nog steeds te zien in de woonkamer omdat het iets hoger ligt dan de rest van de kamer. Het is inmiddels bij de woonkamer aangetrokken.

 

 

 Ma Grolleman voorziet de harde werkers op het land van drinken
 

Naast dat de boerderij nog een prachtige oude staat uitstraalt, ademt heeft het ook een bijzondere sfeer uit. Een gezellige keuken welke direct achter de kamer ligt, net als de kelder.

In deze keuken werden vele gezellige uren doorgebracht. Gé vertelt dat de oorlogsjaren net als voor ieder ander, een bange tijd was. Er was een inval om vader Harm Jan en broer Anton mee te nemen, gelukkig kon Anton zich nog net verstoppen op de zolder. Vader werd wel meegenomen om te moeten gaan graven rondom Hattem. Na drie weken kon hij gelukkig weer terugkeren naar huis. Tegen het eind van de oorlog, moesten ze maar liefst drie weken uit hun huis omdat er afweergeschut rond het huis werd neergezet. Dat werd veel te gevaarlijk om te blijven Bovendien hadden de soldaten het huis gevorderd.

Het gezin Grolleman verbleef een eindje verderop aan de Eierweg bij Harm Meijer. Het was in 1945 en het mobiele afweergeschut (FLAK) werd weer verplaatst door de Duitsers en de familie Grolleman kon terugkeren naar de boerderij.

 

Moeder Grolleman zat graag buiten in de grote tuin bij haar favoriete taxus (venijn boom). Op zondag werd er gekuierd. Dan werd er een ommetje gemaakt door de Watersteeg, wat nu de Kuyerhuislaan heet. Hoe kan het ook anders. Gé herinnert zich het kleine stationnetje in Herfte, Veldhoek nog goed. Men liep vervolgens langs de oude boerderij van de familie Rankenberg, nu Mink van der Molen langs de Erfgenamenweg. (Nu de Valkenbergweg).

 

 Harm Jan en Aaltje Grolleman, 25 jaar getrouwd in 1962.

(prachtig is hier te zien de witte steentjes om het huis en de traditie om het echtpaar in de bloemetjes te zetten.)

De broer van Gé, Anton werd in 1949 eigenaar van de boerderij. Dat was tot 1972. Toen werd het gekocht door Louis Keijzer en in 1976 door Hendrikus van Doorn.

 

Tenslotte kwamen in 1984 de huidige eigenaren. Wim en Ans Vedder.  Menig boer onder ons kent Wim want hij was een van de veeartsen welke werkte in het gebied rondom Zwolle.

Of zoals dat tegenwoordig heet dierenarts van landbouwhuisdieren. Maar ook Ans zou u kunnen kennen als u ooit bent getrouwd of getrouwd geweest bent, in de hoedanigheid van ambtenaar van de burgerlijke stand. Zij sloot maar liefst 920 huwelijken in Zwolle.

Wim herinnert zich nog goed dat zij aan de Erfgenamenweg kwamen wonen. (Gé  trouwde met Derk in 1952 en kwam later toevalligerwijze aan de Eierweg te wonen, naast de oude boerderij.)

 

 

Gé voor de prachtige oude schouw

 

Toen Wim en Ans er een week woonden, kregen ze van Gé en Derk, een ouderwetse inburgeringscursus om hen de oude gebruiken van deze streek bij te brengen. (bv de buren vragen of je hun buur wilt worden, het aanzeggen van een geboorte of overlijden en nog vele andere gebruiken, wie kent ze nog!?) 

Gé vindt het nog steeds prachtig dat het huis nog steeds in de prachtige oude staat is, met alle ruimte daarom heen. Wim geeft aan dat hij vindt dat het huis een uitstraling heeft, een huis met een ziel.  

Wim vertelt dat in de 31 jaar dat zij daar wonen, een prachtige tijd hebben gehad De tijd van de gezinsvorming wat de meest bewuste tijd voor iemand is.

 

Wim moest voor zijn werk als veearts, vaak bij nacht en ontij uit zijn bed, wat hij overigens nooit vervelend heeft gevonden, maar het was altijd weer heerlijk om in de rust van de Erfgenamenweg 27 terug te komen.

Wat de toekomst voor de oude Sallandse boerderij mag brengen, hoopt Gé dat vooral de sfeer mag worden blijven behouden. Wim vult hierop aan dat hij hoopt dat het huis vooral ook goed bewoonbaar mag blijven zodat de mensen die hier komen wonen, zich ook goed mogen voelen en hier goed kunnen aarden.

 

 

En voor diegene voor wie dit prachtige huis een waar droomhuis is, is er heel goed nieuws want de boerderij komt in de loop van het volgende jaar te koop! Dus wie weet …...

 

Gé, Ans en Wim, bedankt voor jullie medewerking!

 

                                                                                   Marianne ten Klooster