Hond

Het begun allemaole op een mooie zundag. Fennigje zol naor de buren hen gaon, want ien van de kienders had een baby ekreeg'n. Ik ginge niet met, want dan mut ik gaon lieg'n. Dan mui zeg'n det die baby zo mooi is en ik vinne d'r niks an, zie hebt vake de vouwen nog in de snoete zit'n, en dan mui zeg'n op wie ze liekt en daor kan'k ok a niks met. As ze een paar wekke bint, dan is t nog vrog genog umme een keer te kiek'n.
Ik zate dus allinig an de thee en toen bedacht ik mie det iederiene weer met de hond bie de wietemerplasse mag'n kom, en det kon ik ok wel iens gaon doen, gewoon een entie kuieren met onze hond, det zol Fennigje ok fijn vinden. Wulle hebt een grote broene hond, waorvan ik het mark niet zo uit de kop wete. Ach, d'r bint er zoveule van.
Dus de riem van de haoke of ehaald, de zundagse klompen an en daor ginge wie op pad naor de wietumerplasse, ik hebbe nog nooit zoveule honden bie mekare ezien!
Al snel was onze hond an't speul'n met een paar andere hond'n. Daor kun ie niet teeg'n loop'n. Ach, ik hoeve mar ien keer te roep'n en daor kump e weer an. Het verliep allemaole glad. Effen speul'n met andere honden en weer deur. Tot det.... ik hem kwiet ware, ik konne roep'n wak wolle en gien hond, ikke weer terugge loop'n en daor stiet e, midden tussen de andere honden.
Ik konne d'r niet kwaot umme wurd'n, zo vake kwamp e er niet uut en vroluk leup e weer met. Affijn, wie loopt un stukkie wieder, het verliep weer glad. Mar bie de tweede bochte waar ik um toch weer kwiet? Potverdorie! Noe is't af elopen, ik reup um nog ien keer en hij reageerden nergens op en ik zie um loop'n en bedenke mie gien moment en doe um an de riem, het biest schrok d'r van. Ik ware het noe zat! Ik stappe naor huus hen en de hond ging te keer en begunt toch teeg'n te stribbel'n. Hij wol weer terugge, ik snappe het ok weh, ai lekker kunt speul'n met al die andere honden. Ik hadde d'r geen pardon meer met! As e oe iedere keer weg lup, is d'r geen lol meer an!
Ik doe thuus de hond an de ketting, en de hond gunk nog steeds tekeer of e af emaakt werd, hij werd nog vals ok, wolle mie zomaar bieten! Gekke hond, misschien hef e wat op eloop'n.
Wat er met was week niet, mar ik zolle het erover hebben met Fennigje als ze thuus kwam. Ik sjouwe naor binnen hen, ik trekke een biertie lus en gao daor noe iens lekker van geniet'n, een siegaartie der bie en mien feesie kon beginnen!
Nou, nog geen vief minuten later begun het feesie pas echt. Een bulte kabaal en ik heuren nog net Fennigje roep'n :" Broen mormel!"
Wat was det noe weer? Nou daor kwam ik snel achter. Fennigje kump binnen met een rood heufd van opwinding en vroeg wat of det broene mormel an onze ketting mos?
Ik wolle uitleg'n det de hond weg was elopen en det ik um deurumme an de ketting hebbe edaon, mar det hoev'n al niet meer. "En toen hei een andere hond met eneumen umme d'r mar van of te weez'n?" vreug Fennigje pissig " disse hond is veule slanker, de oene hei vet emest! D'r is ok niks wa'k an oe over kan laote'n!" Ik begrepe mien vergissing en konne weh janken van ellende!
Ik bedenke mien geen moment en doe de hond weer an de riem en op naor de wietemerplasse, en noe wol de hond wel loop'n!
Met et schaamrood op de kinnebakkes he'k de hond lus elaot'n waor ak mense heurde roep'n en waor ak net zo'n hond zage loop'n. Ik hebbe op een ofstand staon te kiek'n en daor kwam mien eigen hond weer vroluk an eloop'n. De hond die ik bie mie hadde leup gelieke naor die keer'l die stond te schreeuw'n en de miende was inderdaad een stukkie dikker.
Wieze lesse: Uut kiek'n met wat ai met nemt van de wietemerplasse!
Maak d'r wat moois van veur het nije jaor!
De groet'n,
Hendrik