De Elshofbode: In memoriam: Joop Veldhuis 1958

Geliefde sfeerbepaler pur sang

Op 13 maart 2023 overleed Joop Veldhuis na een kort ziekbed. Hij was pas 64 jaar. Onderstaande tekst werd door Robert Hülsmann als voorzitter van VV Wijthmen uitgesproken tijdens de drukbezochte uitvaartdienst van de in brede kring geliefde Joop in diens woonplaats Dalfsen.

“De voetbalkwaliteiten van Joop lagen niet op het veld, maar des te meer in de kleedkamer en langs de lijn. Zijn sportieve succes boekte hij als leider van Wijthmen 4, door Joop zelf omgedoopt tot Voetbalmachine Wijthmen 4. Het woord ‘leider’ schreef hij steevast en met vol zelfspot met een lange IJ.

Joop betekende veel voor de Voetbalvereniging Wijthmen. Als oud-penningmeester en schrijver van het programmablad. Maar vooral als leider, met een lange IJ dus, werd hij populair in Wijthmen en directe omgeving.

Een begenadigd voetballer was Joop bepaald niet. Hij stond als linksbuiten stijf tegen de lijn geplakt om zo min mogelijk zand in zijn eigen voetbalmachine te strooien. Zijn voornaamste taak bestond eruit om de plaatselijke vedetten van het team, zoals Wim Hakkenhaar, Gerrit Klink, Robert Krul of Geert Holterman, niet voor de voeten te lopen. Kwam hij per ongeluk in balbezit dan werd van hem verwacht de bal zo snel mogelijk in te leveren bij de ploeggenoot, die het dichtst bij hem in de buurt stond.

Nee, als leider kwamen Joops kwaliteiten veel beter tot hun recht. Joop was een sfeerbepaler pur sang. Hij regelde alles tot in de puntjes. Alle spelers werden zelfs geacht een heus contract te ondertekenen. Opgesteld in Joop Veldhuis-taal en met een persoonlijk woord voor iedereen. Daar zat een briljant idee achter, want het garandeerde een enorm gevoel van saamhorigheid.

Joop schuwde het middel van de milde spot evenmin. Zijn wedstrijdbesprekingen waren puur cabaret. Joop nam er uitgebreid de tijd voor en genoot van alle aandacht. Tijdens het oplezen van de opstelling zweette Joop harder dan het gros van zijn spelers tijdens de wedstrijd erna. Het maakte Joop daarbij niets uit of er andere ploegen van dezelfde kleedkamer gebruik maakten.

Op een goeie zaterdagmiddag zat de kleedkamer weer eens bomvol. Het was dringen voor een haakje om de dagelijkse kleren aan op te hangen. Het was er bloedheet en het stonk enorm naar zweet. Zoals gebruikelijk in een volle mannenkleedkamer. Joop trok zich niets aan van alle drukte om hem heen en deed alsof de hele ruimte alleen voor Wijthmen 4 was gereserveerd. Een jeugdelftal met veel jongens van buitenlandse afkomst wist niet wat hem overkwam en zat ademloos te luisteren naar de ellenlange motivatiespeech van een man in een gekreukte regenjas, een wit overhemd met Wijthmen 4 op het borstzakje geborduurd en een felrode stropdas, de clubkleuren van Wijthmen dus.

Iedere speler kwam uitgebreid aan de beurt in de bespreking van Joop. Henk van de Kolk, ras-Wijthmener met gitzwart haar en Zuid-Europese looks, werd door Joop als allereerste toegesproken, want Henk was aangewezen als de doelman van dienst. ‘De Turk op goal’, sommeerde Joop op een gedecideerde toon, die geen enkele tegenspraak duldde, waarna een jongetje van de andere partij opsprong en blij uitriep: ‘Ik ook Turk’. Slechts heel even was Joop van zijn stuk gebracht.

Wijthmen 4 was elke zaterdag als een aflevering van All Stars, een TV-serie over de avonturen van een vriendenploeg in de absolute kelder van het amateurvoetbal. Samengesteld uit heel verschillende spelers maar met één gezamenlijke passie: die voor de mooie voetbalsport. Sommigen van hen ondanks de gevorderde leeftijd nog bloedfanatiek, de meesten alleen gekomen voor de derde helft en om te douchen. Ze waren Joop allemaal even lief. En niemand ontkwam aan zijn gortdroge maar nooit krenkende humor. Je moest wel tegen een stootje kunnen. Zo werd onze rechtsbuiten, die zo kaal was als een biljartbal, bedolven onder een stortvloed aan flessen shampoo bij zijn afscheid. Staaltje van typische Joop Veldhuis-humor.

Voor de ontknoping van de competitie in 2001 vonden alle spelers een brief van de Gemeente Dalfsen op hun deurmat. Sommigen vreesden wellicht voor een verkeersboete of zo, maar de inhoud bestond uit een uitnodiging voor de kampioensparty van Voetbalmachine Wijthmen 4. Afzender Joop Veldhuis. In de lunchpauze op het gemeentehuis geschreven, nemen we aan. Wel een tikje voorbarige uitnodiging, want de beslissende wedstrijd moest nog gespeeld worden. Maar Joop wilde op deze wijze het geloof in de ploeg uitspreken. Een nieuwe blijk van tactisch inzicht. De spelers betaalden het vertrouwen van hun coach terug met het kampioenschap; het sportieve hoogtepunt van Joop als trainer-coach.

Het was een mooie tijd. Nee, het was een prachtige tijd. Waarin Joop een groot talent als entertainer bleek te hebben. Hij was opgewekt, vrolijk en leuk en bracht zijn omstanders aan het lachen met grappen en grollen van eigen makelij. Maar net als veel echte entertainers had Joop ook een kwetsbare kant. Die kwam aan de oppervlakte nadat hij verder moest zonder zijn grote liefde Betsie. Jarenlang was Joop niet of nauwelijks meer te vinden op Sportpark De Elshof, waar hij toch zo’n geweldige tijd had beleefd.

De laatste tijd kwam Joop weer vaker. En nog niet zo lang geleden was hij door ons gevraagd om gastheer van de bestuurskamer te worden bij de thuiswedstrijden van ons eerste elftal. Dat leek een droomklus voor de spraakzame mensenmens Joop. We waren blij verrast, dat hij inging op ons verzoek. Joop had zelfs al een keertje proefgedraaid. Maar daarbij bleef het, helaas.

Joop, bedankt voor alles wat je voor Wijthmen hebt gedaan!”